De hinder ambassadeur

 Demolition

Hieronder is schematisch weergegeven de situering van woonblokken t.b.v. de sloopwerken De volgorde is procesmatig bepaald van boven naar beneden slopen geeft het minste schade maar wel de meeste hinder voor de bewoners onder de te slopen woningen.

                                              

10	9	8	7	6	5	4	3	2	1
11	12	13	14	15	16	17	18	19	20
30	29	28	27	26	25	24	23	22	21

                                              

Volgens de randvoorwaarden zijn er 10 woningen beschikbaar dus kunnen er ook 10 woningen worden gestript is binnenzijde woning slopen.

Besluit werkproces

Bij de start van de werken de bewoners 1 t/m 10 in twee fase te verhuizen op dag één vijf huishoudens en op dag twee de overige vijf huishoudens.

Op dag drie gaan we direct van start met het strippen van de beschikbare woningen.

Dus de huishoudens 11 t/m 30 blijven in deze periode bewoond.

Na oplevering van de eerste woning 10 weken na start werk zal er iedere dag 1 huishouden terug komen en een huishouden verhuizen naar de tijdelijke locatie.

U zult begrijpen dat de huishoudens die blijven maar ook degene die terug komen enorme overlast hebben van deze renovatie werken lawaai stof zelfs kleine schades enz.

Maar we gaan lang verhaal kort houden de functie van hinder ambassadeur daar gaat het om.

We hebben hier te maken met dertig bewoners die ieder een eigen wereldbeeld hebben.

• Dit is in grote mate afhankelijk van de samenstelling van dat bewuste gezin.
• Ga niet alle mogelijk gezinssituaties beschrijven, maar de hinder ambassadeur kent ze wel allemaal dat zijn er 450 stuks plus de omliggende bewoners die in principe niets met deze renovatie te maken hebben maar wel meedelen in de overlast van de komende 2.5 jaar dit is dus zijn verantwoordelijkheid en bevoegdheid
• Er is gekozen om niet de renovatiemedewerkers hiermee op te zadelen want die zijn daar niet voor opgeleidt.

Wereldbeeld omschrijving

• Voorbeeld

Woning nr. 20

Gezin met twee kinderen in de leeftijd van 8 maanden en drie jaar.

Moeder werkt parttime 18 uur en vader fulltime in ploegen dienst ochtend en middag wekelijks. Deze kinderen bepalen op die leeftijd je dagritme ze slapen het merendeel van de dag en de aannemer lekker slopen en opbouwen de gehele dag vreselijk veel lawaai maken. Die kinderen slapen dus de gehele dag niet, maar ook s’nachts niet. En moeder en vader raken op den duur totaal over hun toeren want ook hun nachtrust is nog maar zeer beperkt, en hun werkgevers verwachten wel iedere dag dat ze goed presteren. Maar dit renovatiefeest gaat wel minstens nog 1 jaar voor haar/hem voortduren dus wat nu, als je dit niet voorziet als aannemer/opdrachtgever dan heb je de hele dag mensen die klagen soms met hoog oplopende emoties enz. waar de politie gemeente enz. verplicht worden om de situatie te onderzoeken. Dit leidt tot stagnatie op stagnatie enz.

Laten we niet overdrijven maar er zijn ongeveer 900 gezinnen met hun eigen specifieke wereldbeeld die gedurende deze renovatie periode gemiddeld 1 jaar behoorlijk moeten afzien.

Als de renovatiemedewerkers dit allemaal op hun dak zouden krijgen dan hebben we binnen één maand iedereen ziek thuis zitten.

Tevens is het de taak van hinderambassadeur om de gevraagde disciplines omschreven in de CEO op basis van kracht, goed in te lichten over de situaties waar deze bewoners in verkeren, zodat de bewoners dat niet meer zelf moeten, maar dat het hulpverleningstraject direct kan worden opgestart.

Deze hulpverleners zullen dan ook vragen waar deze mensen wonen zo weten ze exact waarom die mensen zich melden. Want dit is ook een dagelijkse taak, deze hulpverleners optimaal op de hoogte te houden van de dagelijkse stand van zaken in de wijk.

Hier zit met name het grote verschil tussen het management op basis macht en kracht.

Geduld en optimisme
Dit is maar één praktijk voorbeeld, zo zijn er enkele honderden soortgelijke gevallen, vervelend maar waar, dit is nog steeds de dag dagelijkse realiteit en niet alleen in deze sector.

We zijn als mensen maar vooral als leiders vaak erg hardleers te veel comfort zone, veranderen kost tijd en soms ook geld, maar vooral de wil ontbreekt om te veranderen. Helaas zien we in de praktijk dit fenomeen heden dagelijks nog steeds opnieuw aan de orde is.

Hoe vaak heb ik al gehoord, als ik dat had geweten dan hadden we het anders aangepakt.

Deze uitspraak is van alle generaties.

Zeker zolang: geld, macht, eigenbelang koploper zijn in ons eigen denken en handelen.

           

Of dit item naar mijn gevoel ongegrond, de grote angst van de meeste leiders/managers

Losing control